ύθλομανώ

-έω, Μ

(μόνον στη μτχ. αρσ. πληθ. ενεργ. ενεστ.) ὑθλομανοῡντες

αυτοί που έχουν μανία με τις ανόητες φλυαρίες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕθλος «φλυαρία» + -μανῶ (< -μανής < μαίνομαι), πρβλ. πυρι-μανῶ].